چمن

چمن (به انگلیسی: Truf) به مجموعهٔ سبزه و بخشی از خاک زیر آن گفته می‌شود که با ریشه یا دیگر بخش‌های گیاه منسجم شده باشد. و برای باغچه‌ها در معماری منظر، پارک‌های شهری و ورزشگاه‌ها در سراسر جهان استفاده می‌شود و همچنین در جلوگیری از فرسایش خاک کاربرد دارد.

چمن از جمله گیاهان تک لپه‌ای و از خانواده پاسیا است.مرکز رویش قسمت طوقه نزدیک به خاک گیاه باشد.

اغلب چمن‌ها از جمله گیاهان دائمی محسوب می شوندکه بیشتر از طریق بذر تکثیر می‌کنند، البته گونه‌هایی از انهاه صورت غیر بذری نیز تکثیر می شود.باید در کاشت باید به چند نکته توجه داشت:اقلیم، دمـا ،رطـوبت ،خـاک

در هـر اقـلیم چـمن منـاسب بـا آن اقـلیم بـاید کاشته شود

چمن علاوه بر زیبایی منحصر به فرد نقش بسزایی در تصفیه ی هوا و کاهش آلودگی دارد،و به همین علت سعی می شود در زیبا سازی فضاهای شهری به طور عمده مورد استفاده قرار گیرد.

خاک و کود مناسب:

برای کاشت  باید خاک رس به هـمراه ماسه و کود باشد .بـرای چمن کـاری خـاک رس ۷۰ درصـد ، مـاسـه ۱۵ درصـد و کـود ۱۵ درصـد لازم است. خـاک زیـر چمـن را غلـتـک کاری می کـنـنـد تا زمـیـن صـاف شوداین کار برای سـطوح شیـب دار نـیز باید انجام شود.

کود مناسب برای چمن بـایـد خالی از تـخـم عـلـف هـرز یا مـواد آهـکی ، خـورده شـیـشـه ، کـاغـذ و مـواد آلـوده بـه بـیـماری هـا مـانـنـد قـارچ بـاشـد.

کـود مـنـاسـب بـرای چـمـن کـاری کـود حـیـوانـی( اسـب ،وگـوسـفـنـد) مـی باشـد

بـعد از کاشـت بـذر چـمـن بـه انـدازه ۲-۳ بـرابـر قطر بـذر کـود بـر روی آن الـک مـی کـنـنـد .

زمـان مـنـاسـب بـرای دادن کـود بـه چـمـن در فـصـول رشـد چـمـن مـانـنـد بـهـار و پـایـیـز مـی بـاشـد

در فـصـل تـابـسـتـان اگـر بـه چـمن کـود داده شـود چون در ایـن فـصـل نـیـاز گـیـاه بـه آب زیـاد اسـت

در نـتـیـجـه کود در آب به مـیزان زیاد حـل شـده وبـاعـث مـی شـود ریـشـه چـمـن بـسـوزد .

وسعت و زمان کاشت:

مـیـزان بـذر مـورد نـیـاز در مـتـر مـربـع مـتـفـاوت مـی بـاشـد .

در هـر متر مربع۵۰الـ‍ی ۷۰ گـرم بـذر اسـتـفـاده مـی شـود

اگـر ایـن مـیـزان بـذر بـیـشـتر از حد مـجـاز بـاشد رنـگ بـذر هـا زرد مـی شـود

اگـر مـیـزان بـذر کـمتر از مجاز باشد در میـان چـمـن لـکـه لـکـه هـای خـالـی قـرار مـی گـیـرد .

فـصـول کـاشـت چـمـن در تـهران در فـصـل بـهـار از اوایـل فـروردیـن تـا اواسـط خـرداد مـاه

و در فـصـل پـایـیـز از اوایـل مـهـر تـا اواسـط آبـان مـاه است.

( بـذر چـمـن هـای کـاشـتـه شـده بـعـد از ۵ – ۱۰ روز جـوانـه مـی زنـد )

بـعـد از کـاشـت بـذر بـایـد بـه چـمـن ها آب داده شـود .

نگهداری چمن:

با آبیاری منظم به رویش سریع و مداوم گیاه کمک کنید. درتـهران آب مـورد نـیـاز بـرای چـمـن ۹ لـیـتـر بـر مـتـر مـربـع است.

اگـر مـقـدار آب بـیـشـتـری به چمنداده شـود یـعـنـی بـیـشـتر از ۹ لیتر بر متر مـربـع بـاعث پـوسیدگـی ریـشه وبـروز بـیمـاری هـای قـارچـی مـی شــود.

اگــر مـقــدار آب کـمـتـری  بـدهـنـد یـعنـی کـمـتـر از ۹ لـیـتـر بـر مـتـرمـربـع باشد بــاعـث پــ‍‍‍ژمـردگـی و خــشــک شـدن چــمـن و هـمـچـنـیـن تـرک خـوردن خـاک  مـی شـود.

برای اینکه چمن شما سرزنده باشد هر از چند گاهی با دستگاه چمن‌زنی چمن های بلند را کوتاه و هرس کنید، هر چقدر این عمل انجام شود گیاه پر طراوت و زنده به نظر می‌رسد.

با استفاده از کود مواد مغذی را به چمن تزریق کنید تا رشد بهتری داشته باشد.

چرا که  گیاهی چند ساله است و اگر به آن رسیدگی نشود خشک می‌شود.

نکته ای که به هنگام کاشت تازه وجود دارد این است که روی آن قدم نزنید تا ریشه آن مقاوم شود.

انواع چمن از نظر دما:

چمن‌ها از نظر نوع دمایی به دو نوع مختلف تقسیم می‌شوند.

چمن‌های سردسیری:

 برای رشد روزانه به دمای ۱۴ تا ۲۶ درجه سانتی‌گراد نیازمند هستند.

بهترین فصل برای کاشت چمنهای سردسیری اواخر تابستان یا اوایل پاییز توصیه می شود

چمن‌های گرمسیری:

هرچند بیشتر به روشهای رویشی تولید می شوند،اما بهترین زمان برای بذرپاشی چمن درصورتی که آب کافی دردسترس باشد اواخربهار یا اوایل تابستان است.

این‌ چمن‌ها برای رشد به دمای روزانه ۲۷ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد نیازمند هستند.

انواع چمن های سردسیری:

بنت گرس خزنده:

(نام علمی : Agrostis Palustris)

باکیفیت ترین و ظریف ترین نوع چمن مناسب برای زمینهای گلف ، بولینگ ، تنیس روی چمن و …

مزایا : ایجاد پوشش مناسب ، مقاوم به گرما (تاحدی) قابلیت پاخوری متوسطی دارد

معایب : نیاز آبی بالا ، عدم مقاوم به خشکی ، مقاومت به بیماری پایین نیاز به آفتاب کامل

شیوه های کاشت: بذر، چمن قطعه ای (بذر ترجیح داده میشود)

سایه / آفتاب : آفتاب کامل مطلوب است اما تا حدی نیز نسبت به سایه مقاوم است

شیوه های کاشت : بذر

ارتفاع چمن زنی : در حد ۵/. تا ۵/۱ سانتیمتر . از یک چمن زن سیلندری استفاده کنید

که برای چمن زنی با ارتفاع نزدیک به سطح زمین ، طراحی شده است .

نیاز کودی : از تا ۵/۲ گرم نیتروزن در متر مربع ، در هر ماه از فصل رشد استفاده کنید .

رای گرس چند ساله:

ریشه های کم عمق با برگهای سبز تیره و براق.

این گونه بافت ریزتری نسبت به نوع یکساله دارد.

مزایا: قابلیت پاخوری بالا،جوانه زنی و رشد سریع، مقاومت زیادی به سرما، تمایل به آفتاب کامل دارد

اما نسبت به مقداری سایه نیز مقاوم است

معایب:برگهای فیبری برخی ارقام در موقع چمن زنی پاره میشوند،اما ارقام اصلاح شده این مشکل را ندارند.

میتواند جوانه زنی سایر چمنها را به تاخیر بیندازد.نسبت به سرما و گرمای شدید نیز حساس است.

شیوه های کاشت: بذر،چمن قطعه ای (بذر ترجیح داده میشود.)

بنت گرس کپه ای:

(نام علمی : Agrostis Tenuis)

با بافت ظریف است که پوششی با کیفیت خوب را به وجود می آورد.

برای پوشش دهی مسیر های زمین بازی گلف عالی میباشد. ریشه های آن دارای عمق متوسط میباشد.

مزایا : نسبت به خاک های اسیدی و غیر حاصل خیز مقاوم است و نیاز به کود زیاد ندارد.

همچنین در برابر خشکی نیز نسبتاً مقاوم است.

معایب: در گرمای طولانی مدت عملکرد خوب ندارد ، بستگی به رقم تاحدی نسبت به آفات و بیماری های قارچی حساس است.

مقدار زیاد کاهبرگ تولید میکند.

شیوه کاشت: بذر

سایه / آفتاب : نیاز به آفتاب دارد اما نسبت به سایه در حد متوسط نیز مقاوم است

نیاز آبی : آبیاری در حد کم تا متوسط نیاز است

پاخوری : قابلیت پاخوری متوسط دارد

نیاز کودی : ۱ تا ۱٫۵ گرم نیتروژن در متر مربع در هر ماه از فصل رشد لازم است.

فستوکای بلند:

چمنی متراکم که در تمام فصول سبز است.

جهت استفاده در زمینهای ورزشی و بازی معمولی بسیار عالی است.

عرض پهنک این چمن از سایر چمنهای فصل سرد بیشتر است و بافت آن نیز درشت تر میباشد.

مزایا:در مقایسه با سایر چمنهای فصل سرد مقاومت بیشتری نسبت به گرما دارد.

به آفات و بیماریها نیز تا حدی مقاوم میباشد. مقاومت متوسط نسبت به سایه ، قابلیت پاخوری آن زیاد است.

معایب: هنگامی که بخواهیم بذر انواع چمن را با هم مخلوط کنیم،نمیتوان چمن دارای بافت ریز و چمن بافت درشت را با هم مخلوط نمود.

زیرا یکی بر دیگری غلبه میکند و جذابیتی نیز ندارد.

بنابراین مخلوط شدن بذر این چمن با چمن بافت ریزباعث میشود مانند علف هرز به نظر برسد.

شیوه های کاشت: بذر( راحت تر)،چمن قطعه ای

فستوکای خشن:

(نام علمی : Festuca Longifolia)

چمن فصل سرد . یک چمن پرپشت با بافت ظریف می باشد .

کمتر از سایر فستوکاها رشد می کند و نیاز به نگهداری کمی دارد .

در مخلوط با سایر چمن ها نیز سازگاری خوبی دارد و عمق ریشه های آن در حد متوسط است

مزایا : نسبت به سایه و خشکی مقاومت عالی دارد و حتی در خاک های ضعیف نیز خوب رشد می کند .

همچنین مقاومت خوبی نسبت به بیماری ها دارد .

چمن زنی ارقام جدید به نحو بهتری صورت می گیرد و حتی می توان آنها را قطع نکرده و بصورت پوششی در سطح زمین رها کرد

معایب : بعضی ارقام را به سختی می توان بصورت یکنواخت چمن زنی کرد و نوک های پاره شده و آسیب دیده بد رنگ می شوند .

سیاه / آفتاب : مقاومت به سایه عالی دارد

نیاز آبی : نسب به خشکی بسیار مقاوم است ، آبیاری بیش از حد نکنید

پاخوری : قابلیت پاخوری آن در حد متوسط است و توده های آن بعد از آسیب به آهستگی ترمیم می شوند

شیوه های کاشت : بذر

نیاز کودی : ۱ تا ۲٫۵ گرم نیتروژن خالص در متر مربع در طی فصل رشد استفاده کنید و بیش از حد کود ندهید .

چوینگ فستوکا:

(نام علمی : Festuca rubra commutata)

چمن فصل سرد . نوعی فستوکای ظریف ، کپه ای و مهاجم است که بر سایر چمن ها غالب می آید

نسبت به سیاه خیلی مقاوم است و با کنتاکی بلوگرس سازگاری خوبی دارد .

ریشه های آن تا عمق متوسطی رشد می کنند .

مزایا : اگر آنرا با رای گرس چند ساله مخلوط کنیم ، جهت روکاری برموداگرس خفته در شرایط سایه ، مفید می باشد .

مقاومت عالی نسبت به سایه و مقاومت خوبی نیز نسبت به خشکی دارد.

معایب : نسبت به بیماری های قارچی در آب و هوای گرم و مرطوب حساس است .

قابلیت پاخوری آن کم است و بعد از آسیب دیدن ریشه نیز به کندی ترمیم می شود .

سایه / آفتاب : مقاومت عالی نسبت به سایه دارد

پاخوری : برای عبور و مرور بسیار سبک مناسب است

شیوه های کاشت : بذر

نیاز کودی : ۱ تا ۲٫۵ گرم نیتروژن خالص در متر مربع در هر ماه از فصل رشد استفاده کنید و بیش از حد کود ندهید

بلوگرس ساقه خشن:

(نام علمی : Poa trivialis)

چمن فصل سرد . به رنگ سبز براق و دارای بافت ریز می باشد .

برگ های آن همچون کنتاکی بلوگرس نوک های قایقی شکل دارند و گیاهی با ریشه های کم عمق می باشد .

در مناطق سیاه و مرطوب سازگاری خوب دارد .

بعضی افراد استفاده از آنرا بصورت مخلوط با چمن های دیگر توصیه می کنند ولی ممکن است که تبدیل به علف هرز شود

مزایا : مقاومت خوبی نسبت به سایه دارد و نیاز کودی آن کم است

معایب : نیاز به آب فراوان دارد . قابلیت پاخوری آن کم است و در خلال دوره های خنک به رنگ زرد در می آید

در تابستان نیز لکه های قهوه ای روی آنرا می پوشانند .

نسبت به بیماری های قارچی حساس است و درخاک مرطوب تبدیل به علف هرز می شود .

سایه / آفتاب : نسبت به ساقه مقاومت خوبی دارد .

نیاز آبی : نیاز به آبیاری مداوم دارد و نسبت به شرایط خشکی مقاوم نیست .

پاخوری : قابلیت پاخوری آن کم است

شیوه های کاشت : بذر

ارتفاع چمن زنی : ۵-۴ سانتیمتر

نیاز کودی : ۱ تا ۲٫۵ گرم نیتروژن در متر مربع هر ماه از فصل رشد استفاده نمایید.

کنتاکی بلوگرس:

چمن مقاوم با بافت ریز تا متوسط سطح کشت بسیار زیاد ارقام اولیه رنگ سبز-آبی اکنون همگی سبز هستند.

ساقه زیرزمینی بسیار قوی و با ریشه های سطحی گره خورده است .مشخص ترین ویژگی نوک برگ قایقی آن است.

مزایا : مقاومت زیاد به سرما ، مقاوم به برخی بیماری ها (لکه برگی وزنگ ها ) ، نقاط آسیب دیده را پر می کند .

پاخوری درحد متوسط تا خوب ، سایه متوسط تا خوب

معایب : مصرف آب زیاد ، عدم مقاومت به خشکی و شوری

نحوه کاشت : بذر ، چمن قطعه ای

چمن یال اسبی:

(نام علمی:phiopigon jaburan)

گیاهی دائمی، همیشه سبز با برگ های سبز تیره از خانواده Liliaceae

ریزومی و مقاوم و نیمه مقاوم به سرما و متحمل به خشکی ،

برای جوان سازی چمن قابلیت سربرداری دارد.

تکثیر: تقسیم بوته در بهار و کاشت بذر در پاییز.

چاودار وحشی:

(نام علمی:Leymus racemosus)

از رسته چاودار بوده و یک گیاه دائمی از خانواده پئوسیاس (Poaceae) است. این نوع چمن بومی اروپا، آسیا، چین و جنوب آفریقا است و به عنوان گیاه پوششی استفاده می‌شود

تقسیم بوته در بهار و کاشت بذر در پاییز از دو راه اصلی تکثیر و کاشت این نوع چمن است.

انواع چمن های گرمسیری:

برموداگرس:

(نام علمی : Cyndon dactylon)

چمن های اسپرت وجنوب کشور اصلاح شده این نوع اند.

این گیاه ، چمنی با بافت متوسط تا ریز ( ظریف ) را ایجاد می کند که سریعاً بوسیله ساقه های رونده موجود در سطح و زیر خاک انتشار می یابد .

این چمن با ریشه های عمیق ، نیاز به حفاظت کمی دارد و با دقت زیاد می توان به چمن مطلوبتری دست یافت

مزایا : بسیار مقاوم به دمای بالا ، خشکی ، شوری ،آفات وبیماری ها ، قابلیت پاخوری عالی دارد.

معایب : عدم مقاومت به دمای پایین و سایه

نحوه کاشت: چمن قطعه ای،چمن نشائی(بسیارعالی) ، چمن تکه ای ،بذر

زویسیا( چمن ژاپنی):

بافت ریز ، برگها سفت، با ساقه های زیرزمینی و ساقه های رونده انتشار می یابد.

در مناطق گرمسیری سطح خوبی را برای زمینهای بازی ایجاد می نماید.

هم چنین این چمن کاهبرگ زیاد تولید میکند

مزایا:مقاوم به خشکی، شوری،گرما وانواع افات و بیماریها ، مقاومت به سایه ، قابلیت پاخوری خوبی دارد.

معایب:از سایر چمن های گرمسیری زودتر به خواب میروند و برای مدت طولانی تر قهوه ای میمانند.

خزان کردن درمناطق معتدله.تکثیرآن کند است به ویژه رقم های قدیم.

شیوه های کاشت: چمن قطعه ای،چمن نشایی،چمن تکه ای

باهیاگراس:

گیاهی است علفی ،چند ساله، گیاهی مقاوم و با ریشه های عمیق

برای زمینهای شیب دار و خاک های نرم و غیرپایدار زمینهای بزرگ ورزشی مناسب می باشد .

مزایا : مقاومت به امراض وآفات- قابلیت پاخوری بسیار خوب دارد.

در خاک های ماسه ای یا غیر حاصلخیز ، خوب رشد می کند .

نسبت به سایر چمن های فصل گرم در زمستان به مدت طولانی تری سبز باقی می ماند و تا حدودی نسبت به خشکی مقاوم است .

استقرار مناسب ، مقاوم به شوری و خشکی ، مناسب مناطق گرم ومرطوب

معایب : عدم تشکیل یک چمن متراکم و نیاز زیاد به چمن زنی.

زیر و نسبتاً مهاجم و در چمن های ظریف ، یک علف هرز محسوب می شود .

در اثر کلروزه شدن ، زرد می شود و لکه دلاری و آبدزدک نیز می توانند مشکلاتی را ایجاد کنند .

برای جلوگیری از تولید ساقه گلدهنده نیاز به چمن زنی مداوم داریم .

شیوه کاشت : بذر و چمن قطعه ای .

نیاز کودی : از ۵/۲ گرم نیتروژن در هر متر مربع درهر ماه از فصل رشد استفاده کند.

سنتی پد گرس:

(نام علمی :Eremochloa ophiuroides)

چمن فصل گرم

چمنی است به رنگ سبز روشن و بافت متوسط تا ریز که بوسیله ساقه های رونده انتشار می یابد

قدرت رویش آن به حدی است که بر سایر علف های هرز غلبه می کند و عمق ریشه های آن ازسطحی تا عمیق ، متغیر است .

مزایا : در خاک های اسیدی و غیر حاصلخیز ، سازگاری خوبی دارد و نیاز به نگهداری کمی دارد .

نسبت به قارچ رایزوکتونیا و سن مقاوم است

معایب : نسبت به کلروز حساس است و نسبت به آب و هوای سرد و پاخوری ، مقاومت کمی دارد .

سرما باعث قهوه ای شدن آن می شود

سایه / آفتاب : نور کامل آفتاب را دوست دارد اما نسبت به مقداری سایه نیز مقاوم است.

نیاز آبی : نیاز به آبیاری دائم دارد و ارقامی که ریشه کم عمق دارند نسبت به خشکی مقاوم نیستند.

پاخوری : قابلیت پاخوری آن چندان خوب نیست و انواع دارای ریشه کم عمق به سادگی آسیب می بینند .

ارتفاع چمن زنی : ۲٫۵ تا ۵ سانتیمتر

نیاز کودی : کمتر از ۱ گرم نیتروژن در متر مربع در هر ماه از فصل رشد ، استفاده کنید و بیش از حد کود ندهید.

دایکوندرا:

(نام علمی: Dichondra micrantha)

چمن فصل گرم

یک پوشش چمنی چند ساله که جهت پوشش دادن سطح زمین استفاده می شود .

گیاهی نرم به رنگ سبز براق است که پوشش انبوهی در سطح زمین ایجاد می کند.

شبیه یک چمن عمل می کند . پوششی شاداب با برگ های پهن و کوچک ایجاد می کند که شبیه به سوسن مینیاتور می باشد .

ریشه های آن سطحی است و بوسیله ساقه های رونده موجد در سطح خاک انتشار می یابد .

مزایا : پر پشت و زیبا به نظر می آید و بسته به ظاهر دلخواه می توان عمل چمن زنی را کمتر انجام داد .

نسبت به حرارت و مقداری سایه مقاوم است

معایب : نیاز به آب فراوان دشاته و نسبت به آفاتی نظیر کرم بُرنده ، حلزون ها ف کک و ریسه باید همواره مراقب بود .

به سختی می توان این گیاه را قلع و قمع کرد و مهاجم می باشد .

سایه / آفتاب : نور کامل آفتاب مطلوب است اما نسبت به مقداری سایه نیز مقاوم است .

نیاز آبی : نیاز به آبیاری دائم و همیشگی بوده که باعث تحریک رشد عمیق ریشه شده و مقاومت آنر نسبت به خشکی افزایش می دهد

پاخوری : نسبت به رفت و آمد معمولی مقاوم است اما نسبت به انجام بازی های سنگین و شدید خیر.

شیوه های کاشت : بذر ، چمن قطعه ای و چمن نشایی

ارتفاع چمن زنی : ۲ تا۵ سانتیمتر

نیاز کودی : ۴ تا ۵ گرم نیتروژن خالص را در هر متر مربع و در هر ماه از فصل رشد استفاده کنید.

چمن شبدر آفریقایی اصلا شبیه به چمن هایی که در پارکها میبینید نیست.

اغلب چمن ها نوک تیز هستند اما این چمن برگهای گردی دارد.

حسن چمن آفریقایی نسبت به بقیه چمن ها این هست که نیازی به کوتاه کردن ندارد و همیشه کوتاه میماند.

اما بقیه چمن هارو باید با ماشین چمن زنی هر از گاهی کوتاه کنید.

اگر حوصله چمن زدن رو ندارید این چمن بهترین گزینه است و همیشه سبز و در یک سایز باقی میماند.

البته باید این را هم بگیم که چمن آفریقایی در زمستان یکم شکل و قیافه خودش رو از دست میدهد و به شادابی دیگر فصل ها نیست

ولی از بین نمیرود و با آمدن بهار دوباره سبز و زیبا خواهد شد.

پاسپالوم ساحلی:

(نام علمی: Paspalum vaginatum)

چمن فصل گرم

این چمن با بافت متوسط ، رنگ سبز تیره و نمای جالب ، بومی استرالیا است .

بعنوان جایگزین برمودا گرس در نواحی ساحلی خشک راه یافت.

مزایا : سریعاً انتشار می یابد اما جلوگیری از رشد آن آسان است و نیاز به نگهداری کمی دراد .

مقاوم به حرارت و خشکی و خاک های شور و آفات است.

معایب : در آب و هوای سرد قهوه ای می شود .

در اواخر تابستان ، ساقه های محکم و قوی تولید می کند که بعد از ته تراشی چمن ، قهوه ای می شوند .

سایه / آفتاب : آفتاب کامل را دوست دارد اما به مقداری سایه مقاوم است

نیاز آبی : نیاز به مقدار متوسطی آب دارد ( بیشتر از برموداگرس )

پاخوری : قابلیت پاخوری خوبی دارد

شیوه های کاشت : چمن قطعه ای

ارتفاع چمن زنی : ۲ تا ۲٫۵ سانتیمتر

نیاز کودی : ۲٫۵ تا ۳٫۵ گرم نیتروژن خالص در متر مربع در هر ماه از فصل رشد استفاده کنید .

سنت اگوستین:

(نام علمی: Stenotaphrum secundatum)

چمن فصل گرم

دارای ریشه های عمیق و بافت بسیار خشن با برگ های پهن و به رنگ سبز تیره

که سریعاً انتشار آن بوسیله ساقه های رونده است که در گره ها ریشه می زنند .

ارقام تجاری جدید بافت ظریف تری دارند.

مزایا : در بین چمن های فصل گرم ، بیشترین مقاومت به سایه را دارد .

مهاجم بوده طوریکه بر اغلب علف های هرز غلبه می کند . نسبت به عبور و مرور دائمی و شرایط شوری مقاوم است .

مقاومت عالی نسبت به گرما دارد.

معایب : میران تولید کاهبرگ در آن بالاست . بعضی ارقام به ویروس خمیده شدن سن آگوستین گرس و سن حساس می باشند .

در زمستان نیز کهنه و بد ظاهر می شود .

سایه / آفتاب : در آفتاب رشد می کند و به سیاه زیاد نیز مقاومت خوبی دارد.

نیاز آبی : نیاز به آبیاری دائم دارد

پاخوری : سطحی مقاوم و محکم را بوجود می آورد.

شیوه های کاشت : چمن قطعه ای ، چمن نشایی و چمن تکه ای

ارتفاع چمن زنی : ۴ تا ۵ گرم نیتروژن خالص در متر مربع در هر ماه از فصل رشد استفاده می شود.

استیپا:

چمن استیپا (Stipa) یا سوزنی (needle grasses) یک مناسب برای مناطق خشک و بیابانی، به منظور جلوگیری از فرسایش خاک است. البته از این نوع چمن برای تزیین باغ و باغچه به سبک صخره‌ای (به‌صورت تکی یا چندتایی) نیز استفاده می‌شود.

چمن ایزولیپس:

(نام علمی:Isolepis cernua) گیاهی پوششی، علفی از جگن ها که متعلق به خانواده (Cyperaceae) بومی استرالیا، آفریقا و آمریکا است. گل‌های نقره‌ای رنگ در انتهای ساقه‌های دسته‌ای که کاربرد آن به‌عنوان گیاه پوششی یا گلدانی، باغ‌ها، باغ صخره‌ای و ساحلی است. همچنین شیوه تکثیر این چمن به‌صورت تقسیم بوته‌ای است.

چمن لیزیماکیا:

(نام علمی:Lysimachia Nummularia) گیاهی پوششی و همیشه سبز که در آفتاب به رنگ زرد طلایی و در سایه به رنگ سبز می‌شود. لیزیماکیا بدون سر برداری جایگزین بسیار خوبی برای چمن است و تکثیر و کشت آن از طریق تقسیم بوته، قلمه و کاشت بذر امکان پذیر است.